تاریخ اجتماعی - سیاسی تئاتر در ایران ؛ تعزیه

 تاریخ اجتماعی - سیاسی تئاتر در ایران ؛ تعزیه

نویسنده: مجید فلاح زاده
ناشر: پژواک کیوان
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 341
اندازه کتاب: وزیری سلفون - سال انتشار:  1384 - دوره چاپ: 1

کیفیت : نو ؛ نوشته تقدیمی دارد

مروری بر کتاب 

مصور

کتاب نخست ؛ تعزیه

کتاب نخست تاریخ اجتماعی ـ سیاسی تآتر در ایران از این مجموعه که چاپ و انتشار یافته است، به نمایش‌های آیینی «تعزیه» با تکیه بر بنیادهای اساطیری و تاریخی تآتر ایران و چگونگی اجرا در صحنه‌های مختلف و بنیادگیری نمایش‌خانه‌ها به ویژه «تکیه دولت» پرداخته است.

تعزیه، تآتر مردم ایران، «تآتر قساوت» است. تآتر تفرق ناگزیر اولیه،یعنی بیداد نخستینی است که در «معرکه خلقت» بر آدم رفته است.تعزیه تآتر عزاست، چرا که تاریخ ایران، تاریخ عزاست, تاریخ افسوس‌ها و دریغ‌هاست، تاریخ کوشش‌های بی‌فرجام است، تاریخ تکرار یک نظم زیبا، اما ظالم است.

جوهر این تاریخ، روح فرهنگی آن، که ناگزیر در قالب مذهبی تعزیه هم ریخته شده است، جست‌وجو و طلب عدالتی است جهانی که گاه با پرسشی مستقیم، گاه به ایهامی عرفانی؛ و گاه با اندوه وصف ناپذیر استعاره آمیزی در شعر اکثر اندیشمندان ـ شاعران ایرانی، متبلورشده است.

بر این اساس، تعزیه از نگاه محتوا، تآتری است عدالت‌جو، تآتری است مردمی، همگانی، با شخصیت‌هایی برخوردار از «صورت‌های نوعی» و بازیگرانی در واقع غیر حرفه‌ای؛ و به این سبب تآتری است جهانی، تآتری است جهانی، تآتری است «بی ‌واسطه»، در صحنه‌ای به وسعت یک میدان، یک دهکده، ، یک شهر، یک کشور، یک زمین، یک هستی که با ادراک تکاملی یونانی ـ غربی تآتر، بازی کلام، تفاوت بنیادین دارد.

مجید فلاح‌زاده با تئاتر ایران و جهان آشنایی عمیقی داشت. او که در سال ۱۳۲۵ متولد شده بود هنرآموخته رشته ادبیات دراماتیک بود. فلاح‌زاده تحصیلات تکمیلی تئاتر را در انگلستان به پایان رسانده و نمایشنامه‌نویس، دراماتورژ، استاد و کارگردان تئاتر بود. فلاح‌زاده بعد از انقلاب، در زمان جمهوری دموکراتیک افغانستان به این کشور رفت و سپس به همراه همسر هنرمندش، بهرخ بابایی به آلمان مهاجرت کرد. «تاریخ اجتماعی و سیاسی تئاتر در ایران» از آثاری‌‌ست که از مجید فلا‌ح‌زاده به یادگار مانده است.