ادبیات مشروطه

ادبیات مشروطه

نویسنده: باقر مومنی
ناشر: گلشائی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 88
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1354 - دوره چاپ : 2

کمیاب - کیفیت : درحد نو 
 

مروری بر کتاب 

مشروطه سرآغاز تحولات بسیاری در زمینه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در ایران است. ادبیات فارسی نیز از موجی که مشروطیت در ایجاد تحول و نوآوری در ایران بوجود آورد عقب نمانده و با آن همگام گردید. ادبیات ایران پس از مشروطه بیش از هر چیز تحت تاثیر رمان های غربی تحول یافت. محمد طاهر میرزا چند اثر الکساندر دوما را ترجمه کرد.

محمد علی فروغی و میرزا حبیب اصفهانی، حاجی بابای اصفهانی و ژیل بلاس را ترجمه کردند. به این ترتیب زمینه های آشنایی ایرانیان با ادبیات غرب و خصوصاً رمان های تاریخی فراهم شد. آثار نویسندگان ایرانی پس از مشروطه، گواه تاثیر پذیری آن ها از نوشته های غربی و تاثیر این ترجمه ها بر نثر نویسندگان ایرانی است.

مرحلة تحولی که شعر و ادب عصربیداری پشت سر گذاشت، در همة دوره‌های تاریخ ادبیات فارسی بی‌سابقه بود. پیش از آن تغییراتی در همة شئون فرهنگی و اجتماعی روی داده بود. مردم به پاره‌ای آزادیها دست یافته بودند، سواد و دانش اجتماعی عمومیت یافته و مردم حقوق سیاسی و اجتماعی خود را درک کرده بودند. این اصل هم برای اکثریت مردم و هم برای حاکمیت سیاسی جامعه پذیرفته شده بود که لازم است مردم بر سرنوشت خود حاکم باشند؛ از این پس همه چیز به نوعی با جامعه و مردم ارتباط پیدا می‌کرد.

بنابراین ادبیات هم مثل دیگر مظاهر اندیشه و فرهنگ به مردم روی آورد و انعکاس ارزشهای اجتماعی را وجهة همت قرار داد. روی این اصل از شعر و ادب این دوره دیگر نه به عنوان پدیده‌ای تجملی و منحصر به گروههای بالای حاکم و افراد محدود، بلکه همچون امری مردمی و متعلق به گروههای وسیع جامعه باید سخن گفت که به جای ارتباط مستقیم با دربار و گروههای بالای اجتماع، از طریق مطبوعات متعدد و رنگارنگ با محتوای سیاسی و انقلابی مورد علاقة همگان، مخاطبان خود را در گوشه و کنار شهرستانها و حتی روستاهای کشور پیدا کرد.