ادبیات فارسی بر مبنای تالیف استوری ؛ دو جلد در یک مجلد ؛ سلفون

ادبیات فارسی بر مبنای تالیف استوری

نویسنده: چ. آ. استوری , یو. ا. برگل
مترجم: یحیی آرین پور , سیروس ایزدی , کریم کشاورز
ناشر: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 1041
اندازه کتاب: وزیری سلفون - سال انتشار: 1362 - دوره چاپ : 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو ؛ جلد پشتی سائیدگی مختصری دارد

مروری بر کتاب

کتاب برگردانى فارسی، در دو جلد، از ترجمه روسى اثر معروف استورى در معرفى متون فارسی است. استورى این کتاب را بيشتر به عنوان راهنما تنظيم كرده است تا کتاب تاريخ ادبيات به معناى متعارف كلمه.

اين مجموعه بزرگ‌ترين كار تحقيقى استورى است كه بيشتر عمر خویش را بر سر تأليف آن نهاده است و شامل فهرست بسيارى از کتاب‌هاى فارسی همراه با زندگى‌نامه موجز و سودمندى از نویسندگان آنهاست. چنان‌كه استورى در مقدمه جلد اول مى‌گوید: وى در نگارش این کتاب بر آن بوده كه اثرى چون تاريخ آثار عربى بروكلمان گرد آورد؛ اما شيوه طبقه‌بندى، متفاوت از شيوه بروكلمان است. او برخلاف بروكلمان كه تقسيم‌بندى کتاب خود را بر پايه دوره‌هاى تاريخى قرار داده بود، موضوع کتاب‌ها را پايه طبقه‌بندى قرار داد.

در طبقه‌بندى بروكلمان همه آثارى كه متعلق به یک دوره تاريخى هستند، در یک بخش جاى مى‌گيرند، اما در حال حاضر طبقه‌بندى استورى مناسب‌تر به نظر مى‌رسد. از سوى ديگر استورى در هر موضوع، مؤلفان را پايه طبقه‌بندى قرار داد و نه کتاب‌ها را و به این ترتيب ناچار شد آثارى را كه مؤلف آنها شناخته‌شده نيست، در بخش جداگانه‌اى به نام «ملحقات» در پایان هر فصل جاى دهد؛ بدين ترتيب مآخذى كه متعلق به یک دوره هستند، در یک جا گردآورده نشده و پراكنده هستند.

مدخل‌ها با شماره مرتب شده‌اند. عموماًهر شماره با نام صاحب اثر و اگر صاحب اثر مجهول باشد، با نام خود اثر آغاز شده است. قسمتى از نام و مشخصات صاحب اثر كه مشهورتر است، با حروف سياه مشخص شده است. سپس اطلاعاتى مهم درباره زندگى صاحب اثر ارائه شده است. در هر مدخل، اثر يا آثارى از نویسنده در موضوع مختص هر بخش معرفى شده است. ضمنا به نوشته‌هاى ديگر او نيز تنها با ذكر نام اشاره شده است. سپس نام اثر با حروف درشت و نسخه‌بدل‌هاى درخور توجه آن ذكر و احيانا چند كلمه‌اى از آغاز اثر نقل شده است. ویژگى‌هاى اثر يا آثار ديگرى در همان موضوع و از همان نویسنده، یکى پس از ديگرى در حجمى متناسب با ارزش اثر و اطلاعات در دسترس، ياد شده است.

مشخصات نسخه‌هاى خطى موجود اثر، به ترتيب تاريخ کتابت - به استناد فهرست‌هاى کتاب‌هاى خطى كه به چاپ رسيده - با دقت تمام ذكر شده است. نسخه‌هاى خطى كه در فهرست‌هاى چاپى از آنها ذكرى نشده، ولى در جاهاى ديگر، مانند مقالات يا در پيشگفتار کتاب‌ها از آنها ياد شده، جداگانه آورده شده است. در معرفى هر نسخه خطى، درباره مزايا يا نقايص وضعيت آغاز و انجام، تاريخ دقيق يا تقريبى کتابت و تصاویر و تزيينات (مینياتور يا طلاكارى) آن اطلاعاتى داده شده است.

چاپ‌هاى متعدد اثر، اعم از كامل و ناتمام، همچنين ترجمه‌هاى آن و تحقيقاتى كه درباره آن شده، معرفى شده است. آثارى كه صاحبان آنها معلوم نبوده، جداگانه، در پایان هر بخش فهرست شده است. استورى در تأليف جامع خود از فهرست‌هاى معتبر متعددى كه به كوشش محققان غربى و شرقى تدوین شده بود، بهره جسته است.

مستندات استورى برای فراهم آوردن اطلاعات کتاب‌شناختى این اثر عبارت است از:
1. اطلاعات مستقيمى كه او از طريق رؤيت کتاب‌هاى خطى و چاپى فارسی به دست مى‌آورد.
2. فهرست‌هاى كتب خطى فارسی كه آن‌هم البته در روزگار او، در مقايسه با مجموعه دست‌نوشته‌هاى فارسی موجود در سراسر عالم چندان زياد نبود.
3. فهرست‌هاى کتاب‌هاى چاپى موجود كه در زمان تأليف کتاب ظاهرا شمار آنها چندان قابل توجه نبوده است.

استورى در طرح كلى خود، پنج مجلد برای متون فارسی در نظر گرفته بود كه مجلد اول آن در دو بخش و بخش اول از مجلد دوم آن در زمان حيات خود او منتشر شد. بقيه يادداشت‌هاى وى طى چهار دهه اخير، به همت انجمن سلطنتى آسيايى انگلستان و با همكارى کتاب‌شناسانى چند تنظيم، تكمیل و منتشر شده يا در شرف انتشار است.

موضوع بخش اول از مجلد اول (1927م) نوشته‌هاى قرآنى، تاريخ و شرح حال و موضوع بخش دوم از همین مجلد (1953م) ادامه شرح حال‌ها همراه با مقدارى اضافات و اصلاحات هر دو بخش است. در پایان این بخش، فهرست جامعى از مندرجات مجلد اول آمده است.مجلد دوم (1958-1971م) در 3 بخش، شامل: 1. رياضيات، اوزان و مقادير، ستاره‌شناسى و جغرافيا؛ 2. پزشكى؛ 3. دايرةالمعارف‌ها، آثار متفرقه، هنرها و صنايع و علوم غريبه است. ویراستار بخش دوم این مجلد، «ج.د.پيرسن» است.

...با تسلط مغولان بر ایران از آنجا که مغولان از خود ادبیات نداشتند و فرزندان و امرای آنان انس و آشنایی چندانی با زبان و ادبیات فارسی نیافتند و به دلیل از میان رفتن کتابها و دانشمندان و علما یا مهاجرت آنان از ایران نثر نظم فارسی هم بی رونق شد.بنابراین مقدمات در قرن هفتم به تدریج نثر ساده بر نثر فنی رحجان یافت و تواریخ عمومی که در این دوره نوشته شد جز یکی دو تا مابقی به نثر ساده تالیف گردید.

به دنبال یورش تیمور انحطاط ادبی در این عصر همچنان ادامه داشت، تنها تاریخ و خط و فن مینیاتوری سازی و تذهیب و معماری رو به ترقی داشت، نگارش کتب تاریخ به زبان ساده که از اواخر قرن هفتم مقبول افتاد بود پیروی شد .