با وجود آثار فراوانی که تاکنون درباره ی زندگی و آثار صادق هدایت منتشر شده است، ناگفته و نادانسته در این باره بسیار است و کتاب آقای فرزانه از آنجا که بر پایه ی آشنایی و دوستی نزدیک و طولانی با هدایت نوشته شده است، حاوی بسیاری نکات تازه و حائز اهمیت است که روشنایی تازه ای بر شخصیت فردی و ادبی هدایت میافکند و گوشه های بیشتری از زندگی و روحیه او را میشناساند.

به ویژه آن که نویسنده کوشیده است بر پایه واقعیات سخن بگوید و از هر گونه افسانه پردازی و شخصیت سازی که همیشه در مورد چهره های نامی و کم شناخته شده رایج است دوری جوید. همین ویژگی ها موجب شد چاپ قبلی این اثر که با تیراژ محدود در پاریس به وسیله خود نویسنده انجام شد با استقبال و نظر مساعد خوانندگان فارسی زبان مواجه شود و ترجمه ی فرانسوی آن نیز از موفقیت برخوردار گردد.

آشنایی با مصدق هدایت بر پایه‌ی دوستی نزدیک م.ف.فرزانه با هدایت، که تا آرین روزهای زندگی وی ادامه داشته، نوشته شده است. بخش نخست کتاب، «آنچه صادق هدایت به من گفت»، دربردارنده‌ی خاطره‌های گوناگونی از این دوران است که در کنار هم، تصویری روشن و واقعی از خصوصیات شخصی و روال زندگی هدایت ترسیم می‌کنند و به ویژه بر رویدادهای چند ماهه‌ی پیش از خودکشی وی در پاریس پرتوی تازه می‌افکنند.

بخش دوم، «صادق هدایت چه می‌گفت»، بررسی و تحلیلی درباره روحیات و شخصیت و دیدگاه‌های اجتماعی و هنری این نویسنده‌ی بزرگ است که رابطه‌ی اندیشه‌ها و آثار او را با زندگی واقعی‌اش روشن می‌کند. عکس‌ها، نامه‌ها و یادبودهای دیگری از دوران ارتباط نویسنده با هدایت در پیوست‌های پایانی کتاب آمده‌اند...

م.ف. فرزانه (متولد 1308، تجریش) از نوجوانی با مطبوعات همکاری می کرد. به معرفی دکتر سیدصادق گوهرین با صادق هدایت آشنا شد و تا پایان عمر هدایت دوست و مرید او بود. سال اول حقوق را در تهران، روانشناسی و مردم شناسی را در سوربن گذراند و تحصیل حقوق را تا دکترای حقوق بین الملل در پاریس و تولوز ادامه داد. سپس با بورس دولت فرانسه فارغ التحصیل انستیتوی عالی سینمایی پاریس شد و از آن پس فیلم هایی مستند، بیشتر درباره ی هنر ایران، ساخت.

مدتی به ایران آمد، نخستین آموزشگاه فنی سینمایی را تاسیس کرد و از اولین پایه گذاران تلویزیون ملی ایران شد. لیکن محیط کاری به قدری برایش ناگوار آمد که از شغل سینمایی دست کشید و به عنوان رئیس بانک صادرات به پاریس بازگشت.