Persian poems

گردآوری: آرتورجان‌ آربری
ناشر: یساولی
زبان کتاب: انگلیسی
تعداد صفحه: 256
اندازه کتاب: رقعی سلفون  - سال انتشار: 1384 - دوره چاپ: 1

 مروری بر کتاب

An anthology of verse translations

گلچینی از شعرهای فارسی

This book is an excellent introduction to classical Persian poetry for English-speaking readers. As stated in its preface, "This little book ... is a landmark in the interpretation of Persian literature, containing as it does the first English verse translation of a Persian poem.

" Many of these translations were completed in the late 19th century by noted scholars of both languages; for that reason alone, it is a valuable piece of history and a valuable memento of the sense of wonder and adventure with which Western scholars once approached the East. The poets featured here include Rumi, Sa'di, Hafez, Rudaki, Khosrow, Ferdowsi, Nizami, Shahriyar, and others. Also features Persian miniature illustrations.

این کتاب در برگیرنده منتخبی از اشعار شاعران بزرگ ایرانی چون عمر خیام، سعدی، حافظ، سنایی، جامی و....می باشد که به زبان انگلیسی نگارش و چاپ شده است.

آرتور جان آربِری در ۱۲ مه ۱۹۰۵ در خانواده‌ای کارگری در بندر پورتسموث متولد شد. پدرش افسر جزء نیروی دریایی بود. از ۱۲ سالگی در پی کسب معاش به کار پرداخت و در همان حال به مدرسهٔ متوسطه راه یافت. به مطالعهٔ یونانی و لاتین علاقهٔ بیش‌تری نشان داد و پیش از ورود به دانشگاه این دو زبان را به خوبی فرا گرفت و اغلب آثار کلاسیک را به زبان اصلی مطالعه کرد. در ۱۹۲۴ به کالج پمبروک یکی از مدارس هجده‌گانهٔ دانشگاه کمبریج وارد شد و ۳ سال بعد موفق به اخذ درجهٔ لیسانس در زبانهای باستانی گردید. پس از آن با استفاده از کمک‌هزینهٔ اوقاف ادوارد براون به تحصیل زبانهای فارسی و عربی در همان کالج پرداخت. در مدت ۲ سال دورهٔ زبان و ادبیات عرب را به پایان رساند. عربی را نزد رینولد نیکلسون و فارسی را نزد پروفسور لوی فراگرفت

آرتور آربری در ۱۹۴۴ پس از کناره‌گیری مینورسکی از استادی زبان فارسی دانشگاه لندن، به جای او انتخاب شد. دو سال بعد به مقام استادی رشتهٔ عربی و ریاست بخش مطالعات خاورمیانه در دانشگاه لندن ارتقاء یافت. در ۱۹۴۷ پس از استعفای استوری، کرسی استادی زبان عربی در کمبریج یعنی همان کرسیی که قبلاً ادوارد براون و رینولد نیکلسون شاغل بودند به او واگذار شد و تا پایان عمر در کمبریج ماند. بر اثر مساعی وی در کمبریج کرسی مستقلی برای تدریس زبان و ادبیات فارسی ایجاد گردید. او عضو فرهنگستان و عضو وابستهٔ فرهنگستان ایران و مصر و مجمع علمی دمشق و نایب رئیس کمیتهٔ ترجمهٔ یونسکو بود. در ۱۹۴۸ انجمن خاورشناسان بریتانیا را تشکیل داد.

آثار وی از نظر تنوع و تعدد و نیز جامعیت آرایی که عرضه می‌کند، و نیز به سبب نثر روان و بیان ساده و شاعرانه‌ای که در نگارش یا ترجمه به کار می‌برد، از شهرت فراوانی برخوردار است. ترجمهٔ وی از قرآن مجید گرچه از صحت و دقت کافی بهره‌مند نیست، مشهورترین ترجمهٔ انگلیسی قرآن به‌شمار می‌آید. آربری نویسنده‌ای پرکار بود و آثار ارزندهٔ فراوانی از تحقیق و تصحیح و ترجمه به صورت کتاب و مقاله به انگلیسی و فارسی از وی به جا مانده‌است.