پیامبر 

نویسنده: زین العابدین رهنما
ناشر: زوار
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 712
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1374 - دوره چاپ: 24 

کیفیت : عالی

مروری بر کتاب 

زندگانی رسول مکرم اسلام (ص)

زین‌العابدین رهنما (۱۲۷۲ در نجف - ۱۲ تیر ۱۳۶۸ در تهران) نویسنده، مترجم، روزنامه‌نگار و پژوهشگر اهل ایران بود. او در دهه ۱۳۲۰ مدیرمسئول روزنامه ایران، رئیس انجمن قلم ایران و از برجسته‌ترین روزنامه‌نگاران ایران بود.رهنما چندین دوره نماینده مجلس شورای ملی، وزیرمختار ایران در فرانسه و سفیر ایران در کشورهای عربی نیز بوده‌است.او به جز زبان فارسی، به زبان‌های عربی و فرانسوی نیز تسلط داشت. او بیشتر به خاطر دو کتابش به نام‌های پیامبر و حسین، مشهور است.

اسلام دینی است که از مراکش در غرب تا اندونزی در شرق، از قزاقستان در شمال تا مرکز افریقا،میلیونها پیرو دارد. اسلام چگونه توانسته قلمرویی بدین وسعت داشته باشد؟ این خود معجزی است که محمد(ص) توانست از حجاز و از قومی جاهل به منصه ظهور رساند..

کتاب‌های درباره‌ی وقایع گذشته بر دو قسم‌اند:

یک قسم تاریخ است با تعریف خاص خود که تمامی اخبار و مطالب آن از متون منابع تاریخی اخذ می‌شود و محققین در تألیفات خود به آن‌ها استناد می‌کنند؛ یک قسم هم به اسلوب داستان‌های تاریخی است مانند کتاب پیامبر زین‌العابدین رهنما که جنبه‌ی تاریخی دارد ولی تاریخ نیست؛ به این معنی که از مستفاد آن نمی‌توان نتیجه‌ی قطعی، فقهی یا علمی گرفت، فقط به صورت رمان تخیلی و اطلاق آن به مفاد موجود می‌تواند مورد نظر باشد.

با این تعریف خواننده‌ی آن نه یک کتاب تاریخ بلکه داستانی سرگرم‌کننده در زمینه‌ی موضوعی تاریخی برای خواندن در دست دارد.

برای نویسندگان این‌گونه کتاب‌ها، وقایع تاریخی ابزار کار تفننی یا هنری‌شان است و در روش خود زیاد هم به صحت و سقم وقایع تاریخی توجه ندارند، چنان‌چه در ضمن کار نوشتن داستان تاریخی در مآخذ خود با مطالب دینی یا موراد فقهی هم ـ که معمولاً در حیطه‌ی تخصصی‌شان نیست ـ برخورد کنند از آن العهده علی الراوی می‌گذرند. بنابراین همان‌طور که دکتر توفیق تحت عنوان «راجع به پیامبر» در مقدمه نوشته: این کتاب را نویسنده زین‌العابدین رهنما به سبک بیوگرافی‌نویسان معاصر اروپا شبیه به کتاب‌ها «ناپلئون»، «گوته»، «بیسمارک» به رشته‌ی تحریر و توصیف درآورده است. پس نباید از آن انتظار یک کتاب تاریخ یا اثر تاریخی مرجع را برای استناد داشت...