هشتاد سال داستان کوتاه ایرانی

نویسنده: حسن میر عابدینی
ناشر: کتاب خورشید
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 1100
اندازه کتاب: رقعی گالینگور - سال انتشار: 1390 - دوره چاپ: 4

مروری بر کتاب

جلد ۱ : «در وهله اول باید داستان نوشت، داستان خالص باید ساخت، به هر شکل و هر جور... فقط مهم این است که راست بگویی. خواننده و اجتماع از نویسنده این را نمی خواهد که از آنچه در اطرافش می بیند و خودش بیشتر از او {نویسنده} به آن آگاه است... برایش بگوید.
خواننده تجربه ای می خواهد کاملاً شخصی، تجربه ای که خودش نداشته است. هنرمند باید از خود چیزی به دنیا اضافه کند...»

جلد ۲ :«... خود را در برابر صناعت نوشتن متعهد می داند. او که از کلی اندیشه های اجتماعی- فرهنگی به نوعی جزء نگاری از تجربه های زیستی روی آورده، می کوشد با پرهیز از پرگویی های توضیحی، به تخیل و شعور خواننده برای درک داستان احترام بگذارد.»

«بخش جدا ناپذیری از ادبیات معاصر ایران در غربت پدید آمده یا چاپ شده است.
این آثار را نویسندگانی خلق کرده اند که یا مجبور به جلای وطن شده اند و یا به خواست خود زندگی در کشورهای دیگر را برگزیده اند. اما ریشه های هر دو گروه از فرهنگ ایرانی آب خورده است.»