هاینریش بل ؛ گزیده ای از مقالات و سخنرانی های ادبی و اجتماعی

هاینریش بل

نویسنده: هاینریش بل
مترجم : بیژن قدیمی
ناشر : آگاه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 112
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1364 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو ~ نو

مروری بر کتاب 

گزیده ای از مقالات و سخنرانی های ادبی و اجتماعی

هاینریش بل با نام کامل هاینریش تئودور بل نویسنده‌ی آلمانی و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات در سال 1972 و جایزه‌ی گئورگ بوخنر در سال 1967 است. رمان‌های او که درون‌مایه‌ی طنزآمیز دارند تغییرات روان‌شناختی جامعه‌ی آلمان را در طول جنگ جهانی دوم و پس‌ازآن ثبت کرده‌اند.

هاینریش بل متولد 21 دسامبر 1917 در شهر کلن آلمان است. پدرش یک کابینت ساز بود و احتمالاً گمان نمی‌کرد پسر کوچکش روزی یکی از بزرگان ادبیات جهان شود. هاینریش بل سال 1937 از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد و در یک کتاب‌فروشی مشغول به کار شد. یک سال بعد به خدمت سربازی فراخوانده شد. شش سال پس‌ازآن را هاینریش بل در خدمت ارتش گذراند و در جبهه‌های مختلف و حتی روسیه برای ارتش آلمان جنگید.

باوجوداینکه خانواده‌ی بل از مسیحیان کاتولیک و مخالفان هیتلر و نازی‌ها بودند به نظر می‌رسد او در ابتدا چنین نظری نداشت؛ اما تجربیات جنگ، تخریب‌ها، مشاهده‌ی اسرا، زخمی شدن در شرق و بسیاری اتفاقات دیگر باعث شد که او از جنگ و درنتیجه آلمان‌های نازی و جنایت‌هایشان بیزار شود. این بیزاری از جنگ سال‌ها درون‌مایه‌ی آثار بل را تشکیل داد. او سال 1945 پس از پایان جنگ به زادگاهش کلن برگشت و بااینکه شهر براثر جنگ تقریباً به ویرانه تبدیل‌شده بود، همراه همسرش آنه ماری آنجا اقامت کرد. ثمره‌ی ازدواج آن‌ها تنها یک پسر بود که در کودکی درگذشت.هاینریش بل با فرارسیدن دوران صلح تصمیم به تحصیل گرفت و در رشته‌ی ادبیات آلمانی مشغول به درس خواندن شد. او در این دوران در نجاری برادرش هم کار می‌کرد...

موضوعاتی که هاینریش بل در آثارش به آنها می پردازد هنوز نیز مسائل روز هستند، موضوعاتی مانند گروه افراطی ارتش سرخ (RAF)، حفاظت از محیط زیست و بسیاری مسائل دیگر. با این وجود هاینریش بل امروز در آلمان به فراموشی سپرده شده. مقاله زیر که از هفته نامه «دی تسایت» ترجمه شده به تحلیل این مساله می پردازد.

فهرست

اعتراف به وجودِ ادبیاتِ ویرانه‌ها
آنان [که] میخندند
ادبیاتِ بی حدّ و مرز
فریادِ اعتراضِ ولفگانگ بورشرت(پی‌گفتاری بر کتابِ «ولفگانگ بورشرت»)
روزِ یادبودِ قهرمانان
مدافعِ رختشویخانه‌ها
زبان، پاسدارِ آزادی(سخنرانی به مناسبتِ اهدای جایزه‌ی ادبیِ شهرِ ووپِرتال)
آنها از قفس فرار نکرده‌اند
گئورگ بوشنر در دورانِ ما(سخنرانی به مناسبتِ اهدای جایزه‌ی بوشنر، ۱۹۶۷)
با نفری چهل مارک زندگیِ تازه‌ای را شروع‌کردیم
نماینده‌ی نسلی که به درونِ خویش تبعیدشد(سخنرانی در ضیافتِ اهدای جایزه‌ی نوبل، ۱۹۷۲)
مطالعه، شخص را یاغی بار میآورد!
«سادگیِ» مردمِ «کوچک» جامعه و امکانِ عظمتشان(نقدی بر کتابِ «موثما ویئزر»: «بگذار سخن بگویم»)