نظریه ی طنز

نویسنده: نیما تجبر
ناشر: مهر ویستا
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 167
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1390 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

بر بنیاد متون برجسته ی طنز فارسی

هدف ما در این كتاب پرداختن به مسائل كلان طنز بوده است كه با كمال تعجب تا اكنون كمتر بدان پرداخته‌اند، مسایلی چون تاریخ حضور اصطلاحی طنز، تعریف صحیح طنز، شناخت انواع آن و یافتن ارتباط بین آن‌ها و سرانجام ارائه نظریه‌ای مناسب كه بتواند طنز را تبیین كند. علت انتخاب این موضوع ریشه در دغدغه‌های شخصی و پرسش‌های ذهنی نگارنده داشته است كه لحظه‌ای وی را در هنگام مطالعه این دست آثار رها نمی‌كرد.

نویسنده در این کتاب پس از منشأشناسی واژه طنز و چگونگی تبدیل آن به اصطلاح ادبی، به تعریف طنز و نقد نظریه‌های مربوط به آن پرداخته تا از این طریق بتواند با طرح دو فرضیه ابزاری برای تحلیل آثار طنز که عبارت‌اند از:
هجو
نقضه
کاریکلماتور
جوک
و...
با وجود تنوع در قالب‌ها و موضوعات، خصوصیتی واحد و یکسان دارند؛ در صورت یافتن این خصوصیت می‌باید همه را انواعی از یک نوع ادبی دانست نه انواعی جداگانه و بی‌ارتباط با یکدیگر؛ آثار برجسته‌ای چون: «اخلاق الاشراف»، «لطایف الطوایف»، «رمان دایی‌جان ناپلئون»، «رساله صدپند» و... را تحلیل کند. در پایان نیز با بازنگری کلی بر مطالب مندرج در کتاب نتایج حاصل از این بررسی، ارائه شده است.