مدارس اسلامی در دوره پهلوی دوم

نويسنده: ناهید روشن نهاد
ناشر: مرکز اسناد انقلاب اسلامی
زبان كتاب: فارسي
تعداد صفحه: 248
اندازه كتاب: رقعی - سال انتشار: 1384 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

مدارس اسلامی پدیده‌ی نوظهوری بود که بنابر مقتضیات زمانه درصدد برآمد به گونه‌ای جواب‌گوی نیاز جامعه درمسائل دینی آموزشی باشد... ظهور مدارس اسلامی در دوره‌ی معاصر، به دهه‌ی 1320 به بعد بازمی‌گردد. به دنبال برخی تحولات و پیدایش بعضی ارگان‌ها و کانون‌ها و سرانجام آزادی عمل غیر دینی در دوره‌ی پهلوی اول که به تدریج منجر به دور افتادن نظام آموزش و پرورش کشور از دیانت و بنیادهای ملی خود شد، بسیاری برآن شدند تا در فرصتی مقتضی با فضای حاکم بر جامعه‌ به نوعی به مخالفت برخیزند.

این موقعیت پس از شهریور 20 و برکناری رضاخان از قدرت، به دست آمد. گروه مذکور که اغلب از قشر فرهنگیان مذهبی، روحانیون روشن‌اندیش و بازاریان متدین بودند، به منظور اشاعه‌ی اصول و موازین دینی و اخلاقی، کانون‌هایی را موسوم به "مدارس اسلامی" تاسیس کردند.

شیوه تدریس و تعلیم در مدارس نوین و خارجی یكی از روش های تهاجم فرهنگی رژیم پهلوی به ارزش ها و معیارهای اسلامی بود. جامعه دینی- فرهنگی ایران، در رویارویی با اهداف این تهاجم و به نیت اشاعه فرهنگ دینی با عنایت به شرایط مساعد پس از شهریور 1320 اقدام به تاسیس نهادهای آموزشی ای به نام مدارس اسلامی نمود. تعداد این مدارس، با وجود فشارهای سیاسی تا پیروزی انقلاب اسلامی به بیش از 180 باب می رسید.

این نهادهای فرهنگی با ترویج مذهب و تربیت نسلی مجهز به علوم اسلامی و علوم جدید زمینه های پیدایش انقلاب اسلامی را فراهم كردند. در این كتاب نقش مدارس اسلامی مشهور به مدارس ملی در انقلاب اسلامی بررسی می شود.شیوه تدریس و تعلیم در مدارس نوین و خارجی یكی از روش های تهاجم فرهنگی رژیم پهلوی به ارزش ها و معیارهای اسلامی بود. جامعه دینی- فرهنگی ایران، در رویارویی با اهداف این تهاجم و به نیت اشاعه فرهنگ دینی با عنایت به شرایط مساعد پس از شهریور 1320 اقدام به تاسیس نهادهای آموزشی ای به نام مدارس اسلامی نمود.

تعداد این مدارس، با وجود فشارهای سیاسی تا پیروزی انقلاب اسلامی به بیش از 180 باب می رسید. این نهادهای فرهنگی با ترویج مذهب و تربیت نسلی مجهز به علوم اسلامی و علوم جدید زمینه های پیدایش انقلاب اسلامی را فراهم كردند. در این كتاب نقش مدارس اسلامی مشهور به مدارس ملی در انقلاب اسلامی بررسی می شود.شیوه تدریس و تعلیم در مدارس نوین و خارجی یكی از روش های تهاجم فرهنگی رژیم پهلوی به ارزش ها و معیارهای اسلامی بود.

جامعه دینی- فرهنگی ایران، در رویارویی با اهداف این تهاجم و به نیت اشاعه فرهنگ دینی با عنایت به شرایط مساعد پس از شهریور 1320 اقدام به تاسیس نهادهای آموزشی ای به نام مدارس اسلامی نمود. تعداد این مدارس، با وجود فشارهای سیاسی تا پیروزی انقلاب اسلامی به بیش از 180 باب می رسید. این نهادهای فرهنگی با ترویج مذهب و تربیت نسلی مجهز به علوم اسلامی و علوم جدید زمینه های پیدایش انقلاب اسلامی را فراهم كردند. در این كتاب نقش مدارس اسلامی مشهور به مدارس ملی در انقلاب اسلامی بررسی می شود.