مجموعه اشعار رهی معیری

نویسنده: محمدحسن معیری 
ناشر: نگاه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 544
اندازه کتاب: پالتوئی گالینگور روگشدار - سال انتشار: 1396 - دوره چاپ: 5

مروری بر کتاب 

شادروان محمدحسن معیری متخلص به «رهی» در دهم اردیبهشت ماه ۱۲۸۸ هجری شمسی در تهران و در خاندانی بزرگ و اهل ادب و هنر چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران به پایان برد، آنگاه وارد خدمت دولتی شد و در مشاغلی چند خدمت کرد. از سال ۱۳۲۲ شمسی به ریاست کل انتشارات و تبلیغات وزارت پیشه و هنر (بعداً وزارت صنایع) منصوب گردید. پس از بازنشستگی در کتابخانهٔ سلطنتی اشتغال داشت. وی همچنین در انجمن موسیقی ایران عضویت داشت. رهی علاوه بر شاعری، در ساختن تصنیف نیز مهارت کامل داشت.

وی در سالهای آخر عمر در برنامهٔ گلهای رنگارنگ رادیو در انتخاب شعر با داوود پیرنیا همکاری داشت و پس از او نیز تا پایان زندگی آن برنامه را سرپرستی می‌کرد. رهی در طول حیات خود سفرهایی به خارج از ایران داشت که از آن جمله است: سفر به ترکیه در سال ۱۳۳۶، سفر به اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۳۳۷ برای شرکت در جشن چهلمین سالگرد انقلاب اکتبر، سفر به ایتالیا و فرانسه در سال ۱۳۳۸ و دو بار سفر به افغانستان، یک بار در سال ۱۳۴۱ برای شرکت در مراسم یادبود نهصدمین سال در گذشت خواجه عبدالله انصاری و دیگربار در سال ۱۳۴۵، عزیمت به انگلستان در سال ۱۳۴۶ برای عمل جراحی، آخرین سفر وی بود. رهی معیری که تا آخر عمر مجرد زیست، در بیست و چهارم آبان سال ۱۳۴۷ شمسی پس از رنجی طولانی از بیماری سرطان معده بدرود زندگانی گفت و در مقبرهٔ ظهیرالدولهٔ شمیران به خاک سپرده شد

مجموعه‌ای شعری در قالب‌های مختلف ادبی است. این کتاب حاوی دو اثر سراینده به نام‌های «سایه عمر» و «آزاده» می‌باشد. بخش اول شامل غزلیات، غزلیات ناتمام، قطعه‌ها، رباعیات، قصیده‌ها، مثنویات و منظومه‌ها بوده و بخش دوم در بردارنده مجموعه‌ای از سروده‌های طنزآلود انتقادی و اجتماعی و نیز تعدادی ترانه و نغمه است.

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم‏ 
در میان لاله و گل آشیانی داشتم‏ 

گرد آن شمع طرب می سوختم پروانه وار 
پای آن سرو روان اشک روانی داشتم‏ 

آتشم بر جان ولی از شکوه لب خاموش بود 
عشق را از اشک حسرت ترجمانی داشتم‏ 

چون سرشک از شوق بودم خاک بوس درگهی‏ 
چون غبار از شکر سر بر آستانی داشتم‏ 

در خزان با سرو و نسرینم بهاری تازه بود 
در زمین با ماه و پروین آسمانی داشتم‏ 
و...

رهی معیری در سال‏های آخر عمر در برنامه گل‏های رنگارنگ رادیو، در گزینش شعرها با داوود پیرنیا همکاری داشت و پس از پیرنیا تا پایان زندگی، آن برنامه را سرپرستی کرد و در شورای شعر رادیو ایران شرکت کرد.

رهی یکی از غزل‏سرایان برجسته معاصر است. سخن او زیر تاثیر شاعرانی چون حافظ شیرازی، مولوی رومی، صائب تبریزی و گاه مسعود سعد سلمان و نظامی گنجوی است. اما دلبستگی و توجه بیشتر او به زبان سعدی است. این عشق و شیفتگی به سعدی، سخنش را از رنگ و بوی او برخوردار کرده است. همان سادگی و روانی و طراوت غزل های سعدی در بیشتر غزل های رهی دیده می ‏شود.

فهرست

مختصرى در شرح حال و آثار رهى
رهى معیرى از زاویه دید مادر 
غزلیات  
سازِ سخن
عقده دشوار  
گوهرِ نایاب 
داغِ محرومى 
آشیانه تهى 
جانِ غم‌پرور
بدى‌هاىِ من 
اشک و آه  
جامه فرسوده  
شاهدِ گل 
خنده برق 
جلوه ناز 
بر مزار صائب
نیم‌شب  
در آرامگاه سعدى 
رنگِ محبّت 
ناآشنا
و...