

- موجودی: موجود
- مدل: 155428 - 118/3
- وزن: 0.20kg
سید رضی
نویسنده: محمدمهدی جعفری
ناشر: طرح نو
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 166
اندازه کتاب: رقعی لب برگشته - سال انتشار: 1375 - دوره چاپ: 1
مروری بر کتاب
هنوز یک قرن از غیبت خورشید پرفروغ آسمان ولایت و امامت حضرت مهدی (ع) نگذشته بود که ستاره ای از افق بغداد درخشیدن گرفت و نور امیدی بر دل عاشقان ومنتظران مصلح کل نشست . او در سال 359 هجری در محله شیعه نشین کرخ بغداد ، در خانه ای که از گلهای عطرآگین ایمان واخلاص و روشنائی علم و عمل آذین بندی شده بود دیده به جهان گشود و نام زیبای محمد بخود گرفت .محمد که بعدها به « شریف رضی » و« سید رضی » شهرت یافت . از خاندانی برخاست که همه از بزرگان دین و عالمان و عابدان و زاهدان و پرهیزگاران کم مانند روزگار بودند .
سید رضی از نوادر علمای روزگارش بود و نزد بزرگان فاضلی شاگردی کرد و ادیبی برجسته و شناختهشده، فقیهی متبحر، مُتکَلِّمی حاذق، و مُفسِّر قرآن و حدیث نبوی بود که عظمت علمی برادرش مرتضی جایگاه علمی وی را اندکی پوشاند، همچنان که عظمت شعری وی جایگاه شعری برادرش مرتضی را اندکی پوشاند و از این رو بعضی از علما گفتهاند اگر رضی نبود، مرتضی شاعرترین مردم بود و اگر مرتضی نبود، رضی داناترین مردم بود.
روزگار سید مقارن با دورهای از خلافت عباسیان (۴۴۷-۳۳۴ق) بود که آل بویه (۴۴۷-۳۳۴ق) بر عراق فرمانروایی میکردند و به لحاظ تاریخ ادبیات، با شاعرانی چون متنبی(۳۵۴-۳۰۳ق) و ابوالعلاء معرّی(۴۴۹-۳۶۳ق) همعصر بود.
سید رضی علاوه بر تحصیل علوم شیعی، نزد استادان غیرشیعی نیز علم آموخت. عبدالحسین حلّی درباره علت فراگیری فقه و اصولِ غیر شیعه امامیه مینویسد:
برخی از افراد سادهاندیش در زیادهروی شریف در فراگرفتن فقه و اصول و اصول کلام به شیوه و اعتقاد مخالفان او با مذهب شیعه، اظهار تعجب کردهاند؛ زیرا به نظر اینان مهم آن است که انسان احکام شخصی وابسته به مذهب خود را بشناسد و بس، لیکن دانشمندان سدههای پیشین را هیچ چیزی خرسند نمیکرد مگر اینکه بر احادیث، و فقه و اصول فقه هر دو فرقه احاطه پیدا کنند، تا شناخت خویش را به کمال رسانند و برنامه تهذیب و تربیت خویش را ژرفتر و گستردهتر کنند و مشعل استدلال و احتجاج را برتر برند؛ زیرا بازار مناظره در آن روزگار رواج داشت و میدان جدل درباره امامت و کلام بسی پهناور بود.
از اینها گذشته، چون سید رضی مسئولیت قضاوت در دیوان مظالم را نیز بر عهده داشت، و مسئولیتها و وظایف همانند آن، وی را برمیانگیخت تا با علاقه و گرایشی شدید، فقه همه مذاهب را فرا گیرد و بدین وسیله قدرت قضاوت و اظهار نظر در آن مسائل را به خوبی کسب کند.