زندگی روزمره در دوره طاعون

نویسنده: جوزف پی. برن
مترجم: یاسر پوراسماعیل
ناشر: نگاه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 584
اندازه کتاب: رقعی سلفون - سال انتشار: 1400 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

مصور

مرگ سیاهی که موضوع این کتاب است، سه قرن دنیای مسلمانان و مسیحیان را در هم کوبید. این همه‏ گیری در اواخر قرن هفدهم از اروپا رخت بربست و در افریقای شمالی و خاور نزدیک تا قرن نوزدهم جا خوش کرده بود. در بخش عمده‏ای از این دوره، هر منطقه ‏ای حدود یک دهه جنبه ‏های وحشتناک طاعون را تجربه کرد. همه ‏گیری‏ها معمولا در بهار پدید می ‏آمدند، در تابستان شیوع می‏ یافتند و در پاییز و زمستان رو به افول می‏ گذاشتند و شاید دوباره، خفیف تر، در بهار بعدی ظاهر می ‏شدند.

با این وصف، گاهی می‏ توانستند یک منطقه را تا چندین سال محاصره کنند. هیچ نسلی از این بیماری در امان نبود و کسانی که دچار بیماری نمی ‏شدند یا از لطمات آن جان به در می‏ بردند، که خیلی ‏ها این‏طور بودند، به مصیبت دوستان و عزیزان محنت ‏زده گرفتار می ‏آمدند. از این گذشته، در روزگار طاعون، همه به ‏ناچار متحمل دردسرهایی می ‏شدند؛ از محدودیت ‏های قانونی گرفته تا فروپاشی اقتصاد محلی، از بو و سروصدای وحشتناک بیماران و افراد درحال مرگی که خیابان ‏ها را به هم می‏ریختند تا ترس ملموس از اینکه شاید قربانیان بعدی خودشان باشند.

آدمی در طول تاریخ همه‌گیری‌های زیادی را از سر گذرانده ؛ بیماری‌های خاصی که برای مدتی محدود بین جماعتی بزرگ شایع می‌شد، اما همه‌گیری‌های نسبتا اندکی به پاندمی رسیده‌اند. یکی از مهیب‌ترین پاندمی‌ها طاعون سیاهی است که سه قرن دنیای مسلمانان و مسیحیان را در هم کوفت. این همه‌گیری تا قرن‌ها در اروپا قربانی گرفت و در اواخر قرن هفدهم از اروپا به افریقای شمالی و خاور نزدیک رفت و تا قرن نوزدهم در آن سرزمین‌ها جا خوش کرد و میلیون‌ها انسان را به کام مرگ فرستاد.

تاریخ تکرار شده است و گویی دورۀ تازه‌ای از طاعون و امثال آن در راه باشد … اما تاریخ نشان داده بشر سخت جان برخطرهای عظیم ناشی از طبیعت و غریزه‌های تاریک خویش فائق آمده است ؛ پس «کاری انسانی است» که بر فجایع گذشته تأمل کنیم ، همزمان که برحال متزلزل و آینده نامعلوممان می‌اندیشیم.