زمان و حکایت

نویسنده: پل ریکور
مترجم: مهشید نونهالی
ناشر: نشر نی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 1417
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1397 - دوره چاپ: 2

مروری بر کتاب 

پل ریکور یکی از برجسته‌ ترین فیلسوفان هرمنوتیک دوران معاصر است. زمان و حکایت، مشتمل بر سه کتاب مستقل، اثر محوری اوست. دل ‌مشغولی اساسی، در تمامی آثار این اندیشمند برجسته، فهم هستی از دریچه‌ ای تازه یعنی از دریچه‌ ی تأویل متن است.

بدین‌ روی در زمان و حکایت، نگاه فلسفی به نقاط تلاقی ادبیات و فلسفه، تحلیل امکانات و ظرفیت ‌های حکایت از رهگذر تأمل در مقوله‌ های زمان، و کاوش در باب نوآوری معناشناختی به‌مدد استعاره شاکله ‌های اساسی این اثر بزرگ است. در طول این مباحثه رشته‌ها ی بسیاری مطرح می‌شود، ازجمله پدیده‌ شناسی زمان، تاریخ‌ نگاری و نظریه‌ ی حکایت داستانی.

کتاب اول : پیرنگ و حکایت تاریخی

در زمان و حکایت کتاب اول ، ریکور با ارائه‌ ی دو مقدمه‌ ی مستقل، یکی نظریه‌ ی زمان قدیس آوگوستینوس و دیگری نظریه‌ ی پیرنگ ارسطو، مدافع این نظریه است که حکایت شامل سه بُعد تقلیدی است در ارتباط با زمان زیسته، زمان خاص پیرنگ و زمان خوانش. زمان ‌مندی تجربه ‌ی بشری و حکایت‌شدن این زمان منجر به تلاقی شیوه‌ ی تاریخی و شیوه‌ی داستانیِ حکایت می ‌شود. این چهارچوب کلی در این کتاب برمبنای حکایت تاریخی مطرح شده است.

کتاب دوم : پیکربندی زمان در حکایت داستانی

در زمان و حکایت کتاب دوم ، نظریه ‌ی راویانگی که در بخش اول کتاب یک مطرح شده است این بار نه در عرصه ‌ی حکایت تاریخی که در عرصه‌ ی حکایت تخیلی مطرح می‌ شود و موضوع اصلی این کتاب تجزیه و تحلیل پیکربندی زمان در حکایت تخیلی و از طریق آن است.

کتاب سوم : زمان نقل شده

در زمان و حکایت کتاب سوم ، تلاش نویسنده اثبات این نکته است که پدیده‌ شناسی، پس از طی راهی دراز از قدیس آوگوستینوس تا هایدگر، برخلاف جامعه‌ شناسی، ناگزیر به معضل‌ آمیزی زمان منتهی می ‌شود. قسمت دوم نشان می‌ دهد که بوطیقای حکایت چگونه، با استفاده از امکانات متقاطع تاریخ و داستان تخیلی، از راه خوانش به بن‌بست‌های اندیشه پاسخ می ‌دهد.

هدف چهارمین بخش زمان و حکایت تا جایی که امکان داشته باشد روشن سازی کامل فرضیه ای است که پژوهش ما را پیش می برد، یعنی این مطلب که فعالیت اندیشه ای که در هر پیکربندی روایی در کار است به صورت بازتصویرسازی تجربه ی زمانی پایان می گیرد. این قدیت بازتصویرسازی، بنابر الگویی که از رابطه ی تقلیدی سه گانه میان نظم حکایت و نظم کنش و نظم زندگی ارائه داده ایم، با سومین و آخرین مرحله ی محاکات مطابق است و...