دیوان وحشی بافقی

نویسنده: کمال الدین وحشی بافقی
به کوشش : پرویز بابائی
ناشر: نگاه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 522
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1374 - دوره چاپ: 2

مروری بر کتاب 

غزلیات ، قصاید ، مثنوی ها ، خلد برین ، ناظر و منظور ، فرهاد و شیرین

مولانا شمس‌الدین یا کمال‌الدین محمد وحشی‌بافقی یکی از شاعران نام‌دار سده دهم ایران است که در سال ۹۳۹ هجری قمری در شهر بافق چشم به جهان گشود. دوران زندگی او با پادشاهی شاه تهماسب صفوی و شاه اسماعیل دوم و شاه محمد خدابنده هم‌زمان بود.

وی تحصیلات‌ مقدماتی‌ خود را در زادگاهش‌ سپری‌ نمود. وحشی‌ در جوانی‌ به‌ یزد رفت‌ و از دانشمندان‌ و سخنگویان‌ آن‌ شهر کسب‌ فیض‌ کرد و پس‌ از چند سال‌ به‌ کاشان‌ عزیمت‌ نمود و شغل‌ مکتب‌ داری‌ را برگزید. وی‌ پس‌ از روزگاری‌ اقامت‌ در کاشان‌ و سفر به‌ بندر هرمز و هندوستان‌، در اواسط عمر به‌ یزد بازگشت‌ و تا پایان‌ عمر ( سال ۹۹۱ هجری قمری) در این‌ شهر زندگی‌ کرد.

اشعار وحشی را می توان از بهترین نمونه های اشعار عاشقانه در شعر پارسی دانست . زیرا نهایت قدرت شاعر در بیان دلباختگی و حالات دلدادگی خود و نیز توضیح ماجرایی که میان او و معشوق بوده به کار رفته است و همین طرز زیبای وقوع را هم شاعر در غزلهای خود با چیره دستی تمام به کار برده است .

در شعر وحشی تا آنجا که ممکن است از واژه های دشوار و ترکیبات عربی ناهموار خبری نیست و به جای لغات و کلمات مشکل و دشوار از واژه ها و ترکیبات متداول و سهل و ساده زمان ، چنانکه رسم اغلب شعرای آن دوران بوده ، استفاده کرده است و به همین جهت است که اشعار وحشی به دل عموم افراد می نشیند .

پادشهی بود ملایک سپاه
بر فلک از قدر زدی بارگاه

در حرمش پرده نشین دختری
اختر سعدی و چه سعد اختری

زلف کجش حلقه کش گوش ماه
چشم غزال از پی چشمش سیا

خال رخش داغ دل آفتاب
غالیه‌اش پرده‌در مشک ناب

طره که در پای خود انداخته
دام ره کبک دری ساخته

منظره‌ای داشت چو قصر سپهر
شمسهٔ طاقش گل زرین مهر

نسر فلک طایر دیوار او
تاج زحل قبهٔ زرکار او

کنگر این منظر عالی مکان
آمده بر قصر فلک نردبان

بود بر آن غیرت بام سپهر
صبحدمی جلوه نما همچو مهر

جلوه او دید یکی خرقه پوش
آمد از آن جلوه‌گری در خروش

تیر جگردوزی از آن غمزه جست
بر جگرش آمد و تا پرنشست

تیر که از سخت کمانی بود
رخنه گر خانهٔ جانی بود