دیوان لامعی گرگانی

نویسنده: ابوالحسن بن محمدبن اسماعیل لامعی گرگانی
به کوشش : محمد دبیر سیاق
ناشر : حیدری
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 232 
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1353 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : در حد نو

مروری بر کتاب

کتابی که خوانندگان گرامی پیش چشم دارند آن مقدار از سخنان آبدار و لطیف شاعری است مشهور به لامعی گرگانی که از گزند حوادث در امان مانده و به دست ما رسیده است و در میانه ابیاتی نیز هست که بدو نسبت داده اند و شاید از سراینده یا سرایندگانی دیگر باشد.

 کتاب دربردارنده آن مقدار از سخنان آبدار و لطیف شاعری است با تخلص لامعی که از گزند حوادث در امان مانده و به دست رسیده است و درمیانه ابیاتی هست که بدو نسبت داده اند و شاید از سراینده یا سرایندگانی دیگر باشد. آنچه مسلم است اینکه ابوالحسن‌بن محمدبن اسماعیل مشهور به لامعی از مردم گرگان، سراینده باریک اندیش و ساده‌گوی گرگانی در قرن پنجم هجری به پیروی از اشعار بلند فرخی سیاستی و منوچهری دامغانی و عنصری بلخی در وصف طبیعت و مدح بزرگان عصر خویش پرمایه سخنانی دلکش به رشته نظم کشیده و روزگار به شاعری و سخنوری در خدمت وزیران نامدار و محتشمان عصر به سر آورده است و حاصل آن علی‌العجاله حدود هزار بیت شعر است که در این دفتر گرد آمده است. 

وی از شاعران دوره اول غزنوی پیروی می‌کرد و گاه بعضی از قصیده‌های آنها را جواب می‌گفت. لامعی در اشعار خود از ترکیب‌های متعدد عربی و تشبیه‌ها استفاده کرده است . او در تشبیه‌ها از منوچهری دامغانی و در سرودن اشعار بلند و وصف طبیعت از فرخی سیستانی و عنصری بلخی پیروی می‌کرد و با برخی از شاعران مانند برهانی، سوزنی، جمالی مهریجردی و عمعق بخاری مشاعره و مناظره داشت.