دیوان شاه نعمت الله ولی

نویسنده: شاه نعمت الله ولی
مقدمه : سعید نفیسی
ناشر: نگاه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 735
اندازه کتاب: وزیری سلفون - سال انتشار: 1398 - دوره چاپ : 5

مروری بر کتاب

متشمل بر قصاید و غزلیات و ترجیعات و مثنویات و قطعات و دوبیتی‌ها و رباعیات

شاه نعمت الله از اقطاب و عرفای سده هشتم و نهم هجری است که طریقتی جدید در تصوف ایجاد کرد و پیروان سایر طریقت‌ها را نیز تحت تأثیر خود قرار داد.او از جمله شعرای تصوف ایران و قطب دراویش نعمت اللهی است.

او در طریقه تصوف موسس سلسله مشهور نعمت‌اللهی است و در راه طریقت و سیر و سلوک مقامی بلند داشته‌است.شاه نعمت‌الله ولی به سال ۷۳۱ هجری قمری متولد و در سال ۸۳۲ (به روایتی ۸۳۴) در ماهان کرمان وفات یافت و شمس الدین ابراهیم بمی پدر سیدطاهرالدین بمی عارف نامی هم عصر شاه نعمت الله از بم آمد و بر جنازه شاه ولی نماز خواند.

او فرزند «میر عبدالله ولی» از بزرگان عرب بوده‌است . نسبت او با نوزده نسل به رسول اکرم می‌رسد. ولادت او را برخی در شهر حلب عنوان کرده‌اند و عده‌ای از مورخین نیز ایشان را متولد کوه بنان در کرمان می‌دانند.

هر چه گفتم عیان شود به خدا
پیر ما هم جوان شَود به خدا

در میخانه را گشاد یقین
ساقی عاشقان شود به خدا

هر چه گفتم همه چنان گردید
هر چه گویم همان شود به خدا

از سر ذوق این سخن گفتم
بشنو از من که آن شود به خدا

آینه پیش چشم می آرم
نور آن رو عیان شود به خدا

باز علم بدیع می خوانم
این معانی بیان شود به خدا

گوش کن گفتهٔ خوش سید
این چنین آن چنان شود به خدا