در خدمت و خیانت روشنفکران

نویسنده: جلال آل احمد
ناشر: فردوس
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 540
اندازه کتاب: رقعی  - سال انتشار: 1376 - دوره چاپ: 4

کیفیت : درحد نو ؛ لبه پایینی کتاب رد زردی مختصری دارد

مروری بر کتاب

اگر فرض کنیم که به دلالت مفهوم ظاهری کلمه باید به سراغ دنیای فکر ودانش و فرهنگ رفت آیا میتوان گفت که:
یک آدم اول بی سواد است بعد با سواد میشود بعد دیپلم میگیرد بعد میشود روشن فکر ؟و بعد لیسانسیه؟یا اول باید دکتر در یک رشته بود تا روشنفکر قلمداد شد؟و آن وقت پس از آن؟...

روشنفکر ایرانی هنوز از جمع خلایق بریده است دستی به مردم ندارد و ناچار خود را هم دربند مردم نمی داند.به مسائلی می اندیشد که محلی نیست وارداتی است و تا روشنفکر ایرانی با مسایل محلی محیط بومی خود آشنا نشود و گشاینده مشکلات بومی نشود وضع از همین قرار هست که هست .

چون...روشنفکر ایرانی در محیط بومی خود تحقیر می شود...ناراضی است پس در جستجوی روزگار بهتری هم هست درست است که فعلا جرات عمل ندارد و می ترسد اما اگر به حد اعلای ترس که رسید پنجه در صورت پلنگی خواهد انداخت...

آیا روشنفکری یک درجه اجتماعی است؟
و روشنفکر، عضوی از یک طبقه است؟
و می‌شود گفت طبقه روشنفکران؟
چنانکه در احزاب کمونیست عالم مرسوم است؟
که از کارگران و کشاورزان و روشنفکران به‌عنوان سه رکن اصلی سازنده بنای اجتماع سخن می‌گویند؟
یا به‌عنوان سه طبقه مختلف که ابزار کار مختلف دارند؟
و اگر کارگران و دهقانان عضو یک حزب کمونیست برگزیدگان طبقه خویشند، آیا می‌توان روشنفکران عضو همان حزب را هم برگزیدگان همان طبقه خویش خواند؟
و مگر نه‌اینکه روشنفکران برگزیدگی را درهرجا برای خویش انحصار کرده‌اند؟
و آن‌وقت آیا لزومی دارد که از معارضه دایمی کارگران و روشنفکران در احزاب کمونیست مثالی بیاورم؟
می‌بینید که هنوز سؤالها بسیار است. به‌هرجهت، تنها وقتی می‌توان تکلیف روشنفکر و روشنفکری را معین کرد که به تمام سؤالهایی که گذشت پاسخی داده بشود و به بسیاری سؤالهای دیگر.

مثلاً به اینکه روشنفکران تا چه حد در طرح‌ریزی آینده یک مملکت مؤثرند؟
یاچرا در روزگار ما، روشنفکران نیز به همان اندازه بی‌اعتبار شده‌اند که مالکان و دوله‌ها و سلطنه‌ها؟
یا چرا روشنفکران ایده‌آلها را به‌خاطر نان و آب فراموش کرده‌اند؟