حافظ برخیز

نویسنده: رحیم معینی کرمانشاهی
ناشر: سنایی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 400
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1371 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

...وچون مقدرشده بود که، رمز و رازآگاهی این انسان بی همسان برمفاهیم نقش ونقاش خلقت همچنان درپستوی فطرت پنهان بماند آنگاه که روح ملکوتی وسرشت افسانه یی شاعر به سوی خاکدان پرکشید:

"قالب"شکسته شد، تا همانندش پدید نیاید، وگوش وهوش عالم وعالمیان، تنها یکبار و از دهان یک انسان شنیده باشد:

ساکنان حرم سترعفاف ملکوت
بامن راه نشین باده مستانه زدند"

شعرفارسی با وجود در بر داشتن هزاران افکار و اوصاف گوناگون از جوش و بیان خالی است. ازفردوسی و نظامی در مواقع خاصی دیده می شود که که جوش بیان به منتهای درجه است و باید دانست که آن از حالات وجذبات خود شاعراست بلکه از واردات و خیالات دیگران است

درکلام حافظ جذبات که هست از واردات افکارخود اوست لذا آن ها را به حالت وجوششی بیان می کند که عالم را فرامی گیرد. حافظ باداشتن این ویژه گی ها می تواند چهره بی مانند شعرفارسی باشد که دیگرمانند وی شاعری به این رسایی کلام، بیان صریح، عدالت جویی، ریا ستیزی، جرأت و جسارت شهرت داشته باشد....

... رحیم معینی، که تخلص امید را در شعر برگزید، در سال ۱۳۰۱ خورشیدی در کرمانشاه دیده به جهان گشود. پدرش کریم معینی، ملقب به سالارمعظم، مردی شجاع و دلیر بود و به واسطۀ رفاقتی که با نصرت الدّوله فیروز داشت، چندی از طرف وی به حکومت فارس منصوب شد و مدتی نیز برای سرکوبی یاغیان کردستان با سپهبد امیر احمدی همکاری کرد و پس از فوت نصرت الدّوله برای همیشه از کارهای سیاسی کناره گیری کرد و در گوشۀ انزوا به سر بُرد.

نیای معینی حسین خان معین الرّعایا مردی لایق و با سواد و مردم دار بود و از نظر بخشش و کمکی که به مردم می کرد مورد توجه و احترام بود و نسبت به ائمۀ اطهار(ع) اخلاص فراوان داشت و حسینیه ای در کرمانشاه بنا کرد که اکنون هم به نام او مشهور است و در نهضت مشروطه و استبداد به دست مردی ناشناس به تحریک عده ای از مالکین کشته شد.

امید از سال ۱۳۴۱ به کار نقاشی پرداخت و در این راه پیشرفت کرد و تابلوهایی نیز به یادگار گذارد که از جمله تابلو حضرت مسیح (ع) با کار سیاه قلم است و در ضمن کارهای نقاشی به نظم شعر می پردازد و قسمتی از آثار ادبی و اجتماعی او در روزنامۀ سلحشوران غرب به چاپ رسید و داستان اختر و منوچهر را در چهار تابلو به رشتۀ نظم کشید و در آن حقایقی از اجتماع زمان را مجسم کرد. امید شاعری توانا و خوش ذوق و دوست داشتنی است و ضمن سرودن شعر چندی به تصنیف سازی پرداخت و تصانیف او که توسط خوانندگان رادیو خوانده می شد از شهرت به سزایی برخوردار گردید.