از پنجره های زندگانی

Name: از پنجره های زندگانی ؛ برگزیده غزل امروز ایران
Brand: آگاه

نویسنده: محمد عظیمی
ناشر: آگاه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 802
اندازه کتاب: رقعی گالینگور روکشدار - سال انتشار: 1377 - دوره چاپ: 2

کیفیت : نو ؛ نایلون روکش کتاب کمی چروک شده است

مروری بر کتاب

برگزیده غزل امروز ایران

غزل، پیش از آنکه معنی خاص و اصطلاحی خود را بگیرد، بر هر شعر عاشقانه‌ای اطلاق می‌شده است و از قدیمی‌ترین روزگار که اسنادی از ادب دری بازمانده، نام غزل و اشاراتی درباره شعر غزلی بعضی قدما در شعر فارسی دیده می‌شود. معنی راستین غزل نیز همین است؛ یعنی گزارش عشق و کشش‌های عاشقانه و دلسوختگی‌های شاعران...

با این خصوصیت می‌توانیم غزل را کهن‌ترین نوع شعر در زبان فارسی و ادبیات جهان به شمار آوریم، زیرا عاطفه عشق که سرچشمه جوشش این نوع شعر است، از روزگار پیدایش آدمی با او همراه بوده است. از ترانه‌های روستایی که بازمانده فهلویات و ادب کهن‌سال زبان ماست، چهره گذشته شعر را به خوبی می‌توانیم بازشناسیم و این نکته خود جای سخن بسیار دارد...

...گردآورنده این مجموعه هیچ‌گونه ادعایی برای تحمیل ذوق و میزان شناخت خود در شعر بر دیگران ندارد، اما برای خودش دست‌کم این حقیقت‌جویی را تصور می‌کند که هرگز تحت تاثیر دوستی و محبت یا دشمنی قرار نگیرد. چه بسیار دوستان عزیزی که به کار شاعری شهرت یافته‌اند و نگارنده اوراق، افتخار دوستی و آشنایی با ایشان را داشته، اما در این کتاب شعری از ایشان نقل نکرده است..

از بس که ملول از دل دلمرده خویشم
هم خسته بیگانه، هم آزرده خویشم
این گریه مستانه من بی‌سببی نیست
ابر چمن تشنه و پژمرده خویشم
گلبانگ ز شوق گل شاداب توان داشت
من نوحه‌سرای گل افسرده خویشم
شادم که دگر دل نگراید سوی شادی
تا داد غمش ره به سراپرده خویشم
پی کرد فلک مرکب آمالم و در دل
خون موج زد از بخت بدآورده خویشم
ای قافله! بدرود، سفر خوش، به سلامت
من همسفر مرکب پی‌کرده خویشم
بینم چو به تاراج رود کوه زر از خلق
دل خوش نشود همچو گل از خرده خویشم
گویند که «امید و چه نومید!» ندانند
من مرثیه‌گوی وطن مرده خویشم
مسکین چه کند حنظل اگر تلخ نگوید؟
پرورده این باغ، نه پرورده خویشم!