از نور تا نوا

نویسنده: گروه نویسندگان
ناشر: دنیای کتاب
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 330
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1369 - دوره چاپ: 1 

کیفیت : عالی

مروری بر کتاب

به کوشش پری دخت بنان و داریوش صبور

حاوی مطالبی از بزرگان هنر ایران درباره استاد آواز ایران غلامحسین بنان

«استاد غلامحسین بنان» در اردیبهشت ماه سال ۱۲۹۰ خورشیدی در تهران خیابان زرگنده (قلهک)، در خانواده ای متمول و صاحب جاه، به دنیا آمد. پدرش «کریم خان بنان الدوله نوری» و مادرش دختر شاهزاده محمد تقی میرزارکنی (رکن الدله) برادر ناصرالدین شاه یا پسر محمد شاه قاجار بود.

اولین استاد او پدرش بود و دومین استاد، مرحوم “میرزا طاهر ضیاءذاکرین رثایی” و سومین استادش مرحوم “ناصرسیف” بوده اند.

غلامحسین بنان خواننده ای با حُسن صوت خدادادی و صاحب شیوه خاص در اجرای آواز ایرانی شناخته می شود . وی با وجود بهره گیری از اساتید سنت گرای قدیم ، چندان به نظام منضبط زیبایی شناسیِ ویژه ردیف و یا اصول و ظرایف تلفیق صحیح شعر با موسیقی که در مکتب قدما حائز اهمیت است ، پایبند نبود.

ازینرو وی را به رغم بسیاری از ستایندگانش نمی توان خواننده ای سنتی با معیارهای دوره قاجار دانست ؛ ولی حتی با قبول این ادعا، تأثیر مقلدانه ای که از سید حسین طاهرزاده ، قمرالملوک وزیری ، و مهمتر از همه از ادیب خوانساری گرفته است قابل انکار نیست .

با اینهمه بنان ، در برابر آثار ویژه وزیری که از تجددخواهی هنر غربی الهام گرفته بود، به شیوه خالقی که به موسیقی سنتی تمایل داشت گرایش نشان می داد. ظاهراً شهرت بنان به شاخص بودن در مکتب وزیری ، گذشته از روابط نزدیک خانوادگی با وزیری ، خالقی ، ملاح و معروفی ، به سبب اجراهای به یادماندنی او در کنسرتهای انجمن موسیقی ملی بوده است .

گرمی صدا، شمردگی تحریرها، حسن انتخاب اشعار و احساس سرشار او باعث شد که در رده ای بالاتر از خوانندگان مشهور مکتب وزیری قرار گیرد. بنان با شیرین نوازان اصالت پیشه رادیو تهران نیز ارتباط داشت و آثار فراوانی با آنها اجرا کرد. برجسته ترین این افراد، مرتضی محجوبی است که از نظر سبک هنری و فضای اجرا با بنان همانند بود. به همین دلیل بهترین و بیشترین آثار بنان حاصل همکاری وی با مرتضی محجوبی است ...